iud چیست

آی یو دی یک وسیله کوچک حاوی مس است که در داخل رحم قرار می گیرد و بسته به نوع آن تا ده سال از بارداری جلوگیری می کند.

آی یو دی چگونه از بارداری جلوگیری می کند؟

این دستگاه اساسا از باروری جلوگیری می کند و باعث سقط جنین نمی شود.

در حال حاضر موارد زیر به عنوان مکانیسم های اصلی IUD برای جلوگیری از بارداری پیشنهاد شده است:

• باعث التهاب حفره رحم و آسیب به اسپرم می شود
• اختلال در حرکات لوله های رحمی و جلوگیری از انتقال اسپرم و رسیدن آنها به تخمک

آی یو دی چه تاثیری در جلوگیری از بارداری دارد؟

اثربخشی IUD تقریباً 99.8٪ است.

الزامات برای قرار دادن IUD

قرار دادن IUD یکی از مطمئن ترین راه ها برای جلوگیری از بارداری است. در این روش با قرار دادن جسم خارجی در رحم زن با مکانیسم خاصی از بارداری جلوگیری می شود و باید با اصول زیر همراه باشد. از جمله این موارد، زمان مناسبی برای قرار دادن این شی در رحم زن است. اگر دقت کنید با این روش می توانید نتایج خوبی بگیرید.

زمان گذاشتن IUD

در دوران قاعدگی
اگر مطمئن هستید که باردار نیستید، به دلیل نرمی دهانه رحم و سهولت در قرار دادن، آی یو دی در 5 روز اول پریود قرار می گیرد. (خونریزی و درد ناشی از عمل IUD تحت پوشش خونریزی و درد در دوران قاعدگی خواهد بود)

بعد از زایمان (طبیعی، سزارین)
IUD را می توان 6 هفته پس از زایمان طبیعی یا سزارین استفاده کرد. شیردهی با آی یو دی تداخلی ندارد و تاثیری بر شیر مادر نخواهد داشت.

بعد از سقط جنین یا کورتاژ
پس از سقط جنین یا کورتاژ کمتر از 12 هفته و به شرط عدم عفونی بودن، می توان از IUD در 5 روز اول پس از سقط استفاده کرد. در صورت سقط جنین بیش از 12 هفته، باید ظرف 6 هفته و پس از معاینات لازم توسط متخصص انجام شود.

در مادران شیردهی که عادت ماهیانه آنها برنگشته است
IUD را می توان 6 هفته پس از زایمان با انجام تست بارداری و اطمینان از باردار نبودن قرار داد.

آزمایشات و معاینات لازم قبل و بعد از گذاشتن IUD

• معاینه لگن برای بررسی اندازه و وضعیت رحم و تخمدان ها
• اندازه گیری هموگلوبین خون
• موارد منع مصرف مطلق و نسبی را بررسی کنید.

در ویزیت های بعدی موارد زیر بررسی خواهد شد:

بررسی رشته IUD: بررسی رشته IUD پس از پایان اولین دوره خونریزی قاعدگی پس از قرار دادن IUD انجام می شود و بررسی های بعدی هر 6 ماه یکبار (در دوره های غیرقاعدگی) انجام می شود. در ماه های اول بعد از گذاشتن آی یو دی به خصوص در پریود ممکن است خود به خود خارج شود و در صورت افزایش طول رشته و یا خارج شدن آی یو دی درخواست سونوگرافی می شود. اگر نتایج سونوگرافی تأیید کند که IUD حرکت کرده است، باید به طور کامل برداشته شود. بلافاصله پس از برداشتن IUD و در صورت مساعد بودن شرایط (عدم بارداری، عدم عفونت و درخواست برای ادامه عمل) می توان آی یو دی جدید را وارد کرد.

• اندازه گیری هموگلوبین خون در حضور علائم ظاهری کم خونی
• معاینه لگن برای بررسی ترشحات و حساسیت در رحم و تخمدان ها
• تست سرطان دهانه رحم (تست پاپ اسمیر)
• وضعیت رضایت یا وجود مشکلات احتمالی را بررسی کنید

پیگیری بعد از گذاشتن IUD

ویزیت های پیگیری IUD در مراکز خدماتی (مراکز بهداشت، مطب پزشک و ...) دو دسته است و به شرح زیر انجام می شود:

نحوه معاینه: یک ماه بعد از گذاشتن آی یو دی (بعد از قطع خونریزی قاعدگی)، سپس هر 6 ماه در دوره پرهیز باید برای بررسی رشته آی یو دی مراجعه کرد. اما در این پیگیری ها معاینه لگن ضروری نیست و فقط در موارد بیماری های مقاربتی (STI) و بیماری های التهابی لگن (PID) و برداشتن جزئی یا کامل IUD، معاینه لگنی توصیه می شود. در مصرف کنندگان IUD با خونریزی شدید نباید کم خونی فقر آهن را نادیده گرفت. اولین سری اندازه گیری هموگلوبین یک ماه بعد از گذاشتن IUD و سری بعدی سه ماه بعد از گذاشتن IUD انجام می شود.
ارجاع پس از اتمام دوره اثربخشی آی یو دی: باید آی یو دی را خارج کرده و در صورت لزوم با آی یو دی جدید جایگزین کنید.

زمان برداشتن IUD

اگر می خواهید IUD را قبل از از بین رفتن آن بردارید و نمی خواهید باردار شوید، باید آن را در دوران قاعدگی خارج کنید و بلافاصله پس از برداشتن از روش دیگری برای عدم بارداری استفاده کنید. در صورتی که IUD را در زمانی غیر از دوره قاعدگی خارج کنید و احتمال بارداری وجود دارد، در صورت تماس جنسی در 72 ساعت گذشته (پس از برداشتن IUD) لازم است از روش های پیشگیری از بارداری اورژانسی استفاده کنید.

آنچه باید در مورد IUD بدانید:

IUD یکی از مطمئن ترین روش های پیشگیری از بارداری است و میزان موفقیت پیشگیری از آن مشابه قرص های ضد بارداری است، در حدود 99.9٪. IUD یک وسیله پلاستیکی است که اغلب به شکل T شکل است و دو نوع رایج آن مسی و هورمونی است. مکانیسم IUD برای جلوگیری از بارداری به این صورت است که به عنوان یک جسم خارجی عمل می کند، از لقاح جلوگیری می کند و در صورت تصور، باعث التهاب بافت های داخلی رحم می شود و لانه گزینی را برای جنین دشوار می کند.

عوارض و خطرات IUD:

1- سوراخ شدن رحم هنگام گذاشتن IUD
2- خارج شدن IUD بعد از گذاشتن
3- عفونت های لگنی
4- لکه بینی یا خونریزی شدید
5- احساس درد لگن: درد لگن می تواند به دلیل عفونت لگن یا جابجایی IUD باشد.
6- عدم پیشگیری از بارداری و حاملگی ناخواسته
7- احتمال بارداری لوله ای
8- حرکت آی یو دی
احتمال بارداری در بین مصرف کنندگان IUD حدود 2 در هزار است و اگر حاملگی اتفاق بیفتد، حاملگی خارج از رحم یا لوله ای حدود 1 در هزار است.

مراقبت های بعد از گذاشتن IUD:

بهتر است IUD توسط متخصص زنان و زایمان قرار داده شود. پس از قرار دادن، باید سونوگرافی انجام شود تا از قرارگیری صحیح IUD اطمینان حاصل شود. توصیه می شود در ماه اول توسط متخصص زنان IUD بررسی کنید. خونریزی و درد لگن در ابتدا طبیعی است و پس از مدتی از بین می رود. اگر خونریزی غیرطبیعی مداوم، درد لگن یا علائم عفونت را تجربه کردید، فوراً با متخصص زنان مشورت کنید. بهتر است در ماه اول از هرگونه فعالیت شدید خودداری کنید.

IUD هورمونی:

آی یو دی هورمونی موجود در بازار با نام میرنا حاوی هورمون پروژسترون است که علاوه بر خاصیت پیشگیری از بارداری، مزایای دیگری نیز دارد. این آی یو دی ها 5 ساله هستند و در افرادی که خونریزی شدید، دیسمنوره (درد لگن) دارند. در دوران قاعدگی) فیبروم و اندومتریوز اثرات درمانی دارد. علاوه بر این، IUD هورمونی موثرترین وسیله پیشگیری اورژانسی است و میزان بارداری لوله‌ای به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد.

چه زمانی نباید آی یو دی گذاشت؟

1- بارداری
2- در حال حاضر یا در سه ماه گذشته عفونت لگنی داشته باشید
3- سرطان رحم یا دهانه رحم
4- خونریزی غیرطبیعی رحم با علت ناشناخته
5- ناهنجاری های رحم مانند رحم منفصل، رحم دو شاخ، رحم تک شاخ.
6- فیبروم هایی که شکل حفره رحم را تغییر داده اند
7- رحم بسیار بزرگ یا خیلی کوچک
8- حساسیت به مس

آی یو دی چیست

آی یو دی نوعی وسیله پیشگیری از بارداری T شکل است.این وسیله پیشگیری از بارداری دارای عوارضی است. از عوارض IUD می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- افزایش خونریزی و درد در دوران قاعدگی:

اما افزایش خونریزی و درد در پریودها از جمله عوارض جانبی دستگاه پیشگیری از بارداری است، اما این مشکل 2 تا 3 ماه پس از قرار دادن IUD برطرف می شود. در صورت نیاز به درمان، داروهایی مانند ایندومتاسین و مفنامیک اسید (3 بار در روز و 2 کپسول 250 میلی گرمی هر بار به مدت 5 روز) تجویز می شود. توصیه می شود روزانه از مکمل های آهن استفاده شود و در صورتی که بعد از چند ماه این مشکل برطرف نشد، به فرد توصیه می شود برای معاینات لازم به پزشک مراجعه کند و در صورت نیاز آی یو دی را خارج کند.

- خونریزی و لکه بینی نامنظم بین پریودها:

این نوع عوارض جانبی IUD در 2 تا 3 ماه اول استفاده از بین می روند، اما در صورت تداوم، باید با متخصص زنان مشورت کنید.

- افزایش ترشحات واژن:

در صورت افزایش ترشحات واژن، فرد باید توسط ماما یا پزشک معاینه شده و در صورت لزوم تحت درمان قرار گیرد. ترشحات عفونی معمولاً بدبو بوده و با سوزش و خارش همراه است و رنگ آنها با ترشحات غیر عفونی متفاوت است.

عوارض نادر آی یو دی چیست؟

به طور کلی در پاسخ به این سوال که آی یو دی چه عوارضی دارد؟ اول نمونه ای از بیماری التهابی لگن (PID) را بیان کرد. این بیماری معمولاً در 20 روز اول استفاده از دستگاه IUD مشاهده می شود. دلیل اصلی عدم تشخیص عفونت موجود قبل از استفاده از دستگاه IUD یا عدم رعایت مراحل استریل (اقلام بهداشتی برای جلوگیری از ورود باکتری) در زمان قرار دادن است.

در صورت تشخیص، فرد باید بلافاصله به بیمارستان مراجعه کند.
سوراخ شدن رحم در حین عمل IUD:
- با علائم بالینی:

این معمولاً هنگام اندازه گیری عمق رحم با هیسترومتر (وسیله ای برای اندازه گیری عمق رحم) یا هنگام گذاشتن IUD اتفاق می افتد و معمولاً با درد همراه است.

- بدون علائم بالینی:

در این موارد معمولا فرد هیچ علامتی ندارد و تنها در حین معاینه طول رشته IUD داخل واژن کوتاه می شود.

اگر خطر سوراخ شدن رحم وجود داشته باشد، ماما یا متخصص زنان در صورت امکان آی یو دی را برمی دارند و باید فورا به بیمارستان مراجعه کنید.

خطرات مرتبط با قرار دادن IUD

کسانی که IUD داشتند رو در رو در مورد تجربیات خود با موارد زیر پس از انجام IUD صحبت کردند:

- عدم مشاهده یا لمس رشته دستگاه IUD توسط معاینه کننده:

نخ IUD 2.5 سانتی متر از دهانه رحم بریده می شود. در صورت مشاهده نشدن رشته IUD باید سونوگرافی تجویز شود و در صورت لزوم بیمار را برای بررسی های بیشتر از نظر بارداری، شکستن رشته، سوراخ شدن رحم، ورود IUD به حفره شکمی و خارج کردن آن به بیمارستان ارجاع داد. از IUD

- پریودهای دیررس:

اگر پریود شما دیر شود، برای تایید آن تست بارداری تجویز می شود. اگر جواب تست بارداری در حین استفاده از IUD مثبت باشد، بارداری باید از نظر حاملگی داخل رحمی یا خارج از رحم بررسی شود. خطر حاملگی خارج از رحم با استفاده از IUD افزایش نمی یابد، اما اگر بارداری همزمان با استفاده از IUD رخ دهد، باید حاملگی خارج از رحم را در نظر گرفت.

- در مواردی که دارای شرایط زیر باشد:

 حاملگی داخل رحمی: اگر در نیمه اول بارداری خود هستید و خط آی یو دی مشخص نیست، باید به بیمارستان مراجعه کنید. اما اگر رشته قابل مشاهده باشد، سعی می کنند آن را بیرون بکشند تا آی یو دی خارج شود. در نیمه دوم بارداری در هر صورت (چه نخ نمایان باشد چه نباشد) باید به بیمارستان مراجعه کرد.

حاملگی خارج از رحم: پس از تشخیص این مورد باید سریعا به بیمارستان مراجعه کرد.

توجه داشته باشید:

اگر بارداری با IUD ادامه یابد، در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر باید فوراً به بیمارستان مراجعه کنید: تب، علائم شبیه آنفولانزا، درد شکم و خونریزی.

اگر IUD قطع شود (به ویژه در سه ماهه دوم)، خطر عفونت خون (سپسیس) وجود دارد.

اگر بارداری با IUD به پایان برسد، وجود IUD در رحم باعث ناهنجاری جنین نمی شود.

علائمی مانند درد زیر شکم، ترشحات چرکی و بوی واژن، تب و لرز، استفراغ و حرکات دردناک دهانه رحم از علائم احتمالی بیماری التهابی لگن هستند و در صورت مشاهده این علائم باید با پزشک مشورت کنید. بلافاصله بیمارستان

تومور تناسلی: اگر هر یک از موارد مشکوک سرطان تناسلی تشخیص داده شد، باید فوراً برای برداشتن IUD به بیمارستان مراجعه کنید.

مزایای استفاده از IUD برای جلوگیری از بارداری

استفاده از هر نوع IUD (IUD مسی یا IUD هورمونی) برای جلوگیری از بارداری ممکن است مزایایی داشته باشد. از مزایای IUD می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- بازدهی بالا؛

- قابلیت بازیابی باروری بلافاصله پس از برداشتن IUD

- مدت طولانی اثر ضد بارداری (10 سال)

- نیازی به یادآوری روزانه نیست

- عدم تأثیر بر شیردهی

- نداشتن عوارض هورمونی

- قابل استفاده تا زمان یائسگی (یائسگی)، اگر فردی قبل از 50 سالگی یائسه شود دو سال بعد آی یو دی برداشته می شود و اگر بعد از 50 سالگی یائسه شود، 1 سال بعد برداشته می شود. ;

- عدم مداخله در روابط جنسی

- با مصرف داروها تداخل نداشته باشید.

معایب IUD

- ترک خود به خودی (گاهی اوقات می توانید علائم IUD متحرک و همچنین علائم IUD نزولی را مشاهده کنید).

   - ناتوانی در جلوگیری از انتقال بیماری های مقاربتی (STIs)؛

- نیاز به بررسی دوره ای.

چه زمانی قرار دادن آی یو دی مضر است؟

در ادامه مقاله به مواردی پرداختیم که می تواند از عوارض دستگاه آی یو دی یا به طور کلی عوارض مربوط به استفاده از آی یو دی باشد:

- شک یا قطعیت حاملگی؛

- سابقه بیماری التهابی لگن (PID) با بستری شدن در بیمارستان

- شکل غیر طبیعی رحم (بر اساس معاینه لگنی)

- بیماری ویلسون یا حساسیت به مس برای IUD های حاوی مس

- نقص سیستم ایمنی

- فیبروم (رشد گوشتی چسبیده به دیواره رحم) که اندازه و شکل حفره رحم را تغییر داده است

- خونریزی شدید قاعدگی (لخته شدن) یا کم خونی شدید

- خونریزی واژینال بدون علت خاص

- اختلالات انعقادی

- شک به وجود تومور بدخیم رحم یا دهانه رحم (سرویکس) یا قطعیت وجود آن

- در طول دوره درمان و نظارت بر خال (حداقل 1 سال)؛ بارداری مولار زمانی اتفاق می افتد که ناهنجاری های خاصی در تخمک بارور شده وجود داشته باشد. تخم بارور شده یا هرگز به جنین تبدیل نمی شود یا به طور غیر طبیعی رشد می کند و نمی تواند زنده بماند.

- سل لگن

چه زمانی آی یو دی با احتیاط وارد می شود؟

- سابقه بیماری التهابی لگن (PID) بدون بستری شدن در بیمارستان؛

- سابقه منوراژی (خونریزی شدید در طول دوره)؛

- سابقه دیسمنوره (درد قاعدگی)؛

- داشتن چند شریک جنسی در زن یا شوهرش.

- مبتلا به بیماری های مقاربتی (STIs) یا داشتن سابقه ابتلا به آنها؛

- آندومتریت (عفونت اندومتر) پس از زایمان و سقط مسری در 3 ماه گذشته.

- سرویسیت درمان نشده (التهاب دهانه رحم) و واژینیت (التهاب داخل واژن)؛

- نداشتن سابقه زایمان

هنگام انتخاب قرار دادن یا عدم قرار دادن آی یو دی به عنوان وسیله پیشگیری از بارداری، لازم است فواید و عوارض جانبی آی یو دی را بدانید. بنابراین قبل از شروع دانش خود را در این زمینه افزایش دهید.