مواد ضد عفونی کننده

  • اغلب از آنجایی که از اسمشان معلوم است برای پاک سازی و فاقد آلودگی استفاده می شود که دارای مواد آنتی  سپتیک می باشد که در رده ی  مواد ضد میکروبی شناخته شده است که مناسب برای بافت زنده بدن می باشد تا هرگونه انتقال آلودگی را خنثی سازد ممکن که فعالیت یا به طور کامل میکروب مد نظر را مهار کنند  این مواد به گندزدا نیز معروف هستند زیرا ممکن که باعث پاک سازی و مانع از نفوذ باکتری، ویروس و هرگونه قارچ  به داخل لباس یا ابزارها شود  دو نوع مواد ضدعفونی کننده  و گندزدا داریم  گندزدا مخصوص پاکسازی  سطوح غیر زنده می باشد اما ضدعفونی کننده  ها مناسب برای سطح زنده و بافت های انسانی است. ضدعفونی به تنهایی به معنای سترون سازی نیس برعکس به معنای مقاوم بودن ارگانیسم های هاگ موجود در باکتری است  مزایای عملکرد ضدعفونی  این است که مانع از هرگونه عفونت یا پوسیدگی می باشد در واقع تامین کننده ی سلامت می  باشد  به عنوان عوامل مهم پیشگیری هم قابل شناخت است  قابل تفاوت با آنتی بیوتیک از نظر استعمال خارجی می باشد تا نابود سازی باکتری و میکروب را انجام دهد به طور کلی دو گروه نابود کننده و مهارکننده می باشد که نابود کننده به صورت مستقیم  دیواره و سلول را نابود میسازد که باعث تورم و در نهایت ترکیدن می شود  اما نوع مهارگر آن مانع  از همزیستی و تولید مثل می شود که به صرفه تر است جوزف لیستر فردی بود که نخستین ضدعفونی کننده را در میان مددم رواج داد که برای ضدعفونی محل جراحی استفاده شده است ابتدا برای مومیایی کردن اجساد یا پاک سازی جراحت از الکل و موادضد عفونی استفاده می شود محلول آب و فنل  پرقدرت ترین ضدعفونی کننده شناخته شده است  بعدها با تجویز برخی مواد برای درمان عفونت به راحتی مواد ضد عفونی کننده زبانزد عام و خاص شد  ضدعفونی کننده های رایج الکل و ید می باشند که خود ید به سه نوع تقسیم می شوند که درصد اتانول مشخصی دارند  به هیچ  عنوان نباید  مورد مصرف دهان و گوش قرار گیرد  همینطور نباید با سایر مواد ضدعفونی ترکیب گردد اثر گذاری این مواد با صرف آب داغ بیشتر می شود غلظتی که برای این مواد شناخته شده تنظیم شده است  تا پایداری و مقاومت بهتری داشته باشند .