فورسپس زایمان سیمپسون

فورسپس زایمان سیمپسون

زایمان با فورسپس ها چگونه است؟

در زایمان با فورسپس ها سر کودک را در برگرفته و با کم ترین فشار و نیرو در حالی که به آن حالت چرخشی می‌دهند به بیرون هدایتش می‌کنند.

در خانواده ی بزرگ کلمپ ‌ها دسته بنده می‌شوند؛ دارای دو شاخه ی متقاطع می‌باشند که تیغه ی ابزار (سر) را می‌سازد و شبیه به یک جفت انبرک کوچک بوده که با انحنای گودی خود ، سر کودک را در برگرفته و با کم ترین وارد اوردن نیرو (به دلیل سطحی پهن نیروی کم تری نیز در واحد سطح به کودک وارد می‌شود) و در حالی که به آن حالت چرخش می‌دهند به بیرون هدایتش می‌کنند. با توجه داشتن به این که کار اصلی فورسپس های زایمانی ، چرخش و ایجاد کششی مناسب است، جراحان باید در انتخاب کردن نوع متناسب از دقتی کافی برخوردار باشند. برای نمونه ای کامل باید بدانیم که فورسپس های سیمپسون (Simpson) در مواردی کاربرد دارند که سر جنین شکل مجراهای زایمانی را به خودش گرفته است.

نام به انگلیسی :

Simpson obstetrical forceps

نام های متشابه :

tongs

موارد استفاده شدن :

برای گرفتن سر جنین و بیرون کشیدن آن در مواردی خاص . در مواردی که جنین در کانال زایمان گیر می‌کند کاربرد دارد. دارای دو تیغه ی بزرگ و کرو و مدور شکل است.

انتخاب کردن نوع فورسپس ها

با توجه به این نکته که کار اصلی فورسپس های زایمانی ، چرخش و ایجاد کششی متناسب است، جراحان باید در انتخاب کردن نوع مناسب از دقتی کافی برخوردار باشند. برای مثال باید بدانیم که فورسپس های سیمپسون           (Simpson ) در مواردی کاربرد دارند که سر جنین شکل کانال زایمانی را به خودش گرفته‌ باشد.

عوارض نادر ناشی از استفاده فورسپس زایمانی :

عوارض احتمالی که به مادر وارد خواهد آمد:

• پارگی در واژن
• خونریزی کردن پس از انجام زایمان و در مواردی خاص نیاز به انتقال فوری خون به مادران
• پارگی از درجه چهارم (از درجه ‌های بسیار بالا می‌باشد)
• محبوس شدن ادرار در مثانه و اختلال عملکردی در مثانه که در مواردی خاص نیاز به سونداژ گذاری نیز می‌باشیم .
• اختلالات عملکردی مقعدی به دلیل صدمات وارده به اسفنگتر مقعدی از نوع صدمه ی ماهیچه‌ای و حتی عصبی

چه موقع فورسپس ها و وکیوم ها ضرورت می‌یابند ؟

به شکل معمول، وقتی مادران برای مدت زیادی یعنی در حدود 2 الی 3 ساعت در حال زور زدن هستند و آنقدر خسته هستند که دیگر نمی‌توانند به این کار ادامه دهند، پزشکان به ناچار از فورسپس ها یا وکیوم ها استفاده خواهند کرد. یکی از موارد اورژانسی دیگر زمانی است که کودک آماده ی خارج شدن بوده اما ضربانات قلبی او در حال کاهش باشد و لازم باشد که هرچه سریعتر از قسمت رحم مادر بیرون اورده شود. و مورد آخری زمانی رخ خواهد داد که دهانه ی رحم به شکل کامل با سر جنین باز شده و تقریبا دو اینچ بالاتر از دهانه ی واژن باشد.

انتخاب شدن ابزاری مناسب

انتخاب کردن بین فورسپس ها و وکیوم ها به نظرات و تجربه ی پزشکان مامای شما بستگی دارد. هر دوی نوع این ابزارها از زمان پیشین در مواقع ضرورت مورد استفاده قرار می‌گرفته ‌اند به طوری که از قرون 16 استفاده از فورسپس ها برای کمک کردن به زایمان‌ هایی اورژانسی رایج تر بوده است و ماما ها با استفاده ی از ابزاری متشابه انبرک سالاد، به زایمان کردن راحت ‌تر افراد کمک می‌کرده اند.

دستگاه های وکیوم امروزی شده نیز که ظاهری شبیه به پیستون ماشین دارند، در گذشته برای بار اول  در سال 1705 مورد استفاده عموم قرار گرفته است. در جهان امروز که این ابزارها برخلاف قدیم به جای فلز، از نوعی ترکیبات پلاستیکی نرمی ساخته شده‌اند، و در کشور های مختلف و علی الخصوص در ایالات متحده ی آمریکا از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار شده‌اند. اگر پزشک مامای شما تشخیص به استفاده ی از فورسپس بدهد، اطراف ناحیه ی تناسلی شما عزیزان را به صورت موضعی بی ‌حس کرده و با کمک گرفتن از سوند، مثانه تان را خالی خواهد کرد.

دو لبه ی ابزارک فورسپس باید وارد مجرای تولد شده و در دو طرف سر نوزاد قرار گیرند. این ابزارک ها که در نهایت به خارج شدن نوزادان کمک می‌کنند، هر از چند گاهی نیز برای چرخاندن سر نوزادان و قرار گرفتن در موقعیت بهتری استفاده می‌شوند.