گلاس آینومر ترمیمی سلف کیور wp

گلاس آینومر ترمیمی wp

باند مستقیم براکت های ارتودنسی عملاً جایگزین فیتینگ و سمان شدن باندها شده است. 1 دستگاه‌های ارتودنسی ثابت باند شده، زیبایی ظاهری بهبود یافته‌ای را نشان می‌دهند و طراحی آن نیز بهداشت دهان و دندان را بهبود می‌بخشد. از بین بردن جدا شدن دندان در ابتدای درمان و بسته شدن فضاهای باند در پایان درمان از مزایای دیگر دستگاه باند شده است. 2 کانتور مینای بین پروگزیمال در طول درمان فعال با یک دستگاه باند شده در محل نیز امکان پذیر است. 3 سهم اچینگ مینای دندان 4 و باند مستقیم 5 در حرفه ارتودنسی بنابراین درمان را کارآمدتر کرده است.

دندانپزشکان عمومی در 15 سال گذشته با موفقیت از مواد گلاس آینومر به عنوان لوتینگ، آستر و عوامل ترمیم کننده استفاده کرده اند. برای متخصصین  به نظر می رسد که استفاده از سمان گلاس آینومر سلف کیور wp به عنوان عامل سیمانی، مزایای متعددی دارد. اینها شامل آزاد شدن فلوراید با خواص شناخته شده بازدارنده پوسیدگی و توانایی آن در جذب فلوراید از منابعی مانند خمیردندان فلوراید و در نتیجه شارژ مجدد مخزن فلوراید آن است. علاوه بر این، تهویه اسیدی مورد نیاز نیست به طوری که هر دو روش باندینگ و جداسازی ظرفیت کاهش آسیب ناخوشایند به مینای دندان را داشته باشند ،  لازم نیست که میدان اتصال خشک باشد، بنابراین سرعت و سهولت قرار دادن براکت افزایش می یابد.

سمان گلاس آینومر لایتینگ wp مخصوصا برای استفاده در روش های ارتودنسی بهینه شده است.

از نظر شیمیایی هم به مواد دندان و هم به فلزات غیر گرانبها می‌چسبد تا ماندگاری را بهینه کند. افزایش سریع pH در حین گیرش سیمان را با زیست سازگاری عالی فراهم می کند. جزء شیشه ای به خوبی آسیاب و الک می شود تا اندازه ذرات متوسط ​​کمتر از 5 میکرون (<5μm) تولید شود - این امر ضخامت فیلم بسیار کم و نتایج عالی در سیمان شدن براکت ها و باندهای ارتودنسی را تضمین می کند

قدرت فوق العاده.

حاوی سطح بالایی از فلوراید است.

مقاومت در برابر سایش و فرسایش استثنایی دارد.

اختلاط بدون استرس.

زیست سازگاری برجسته.

سمان  گذاری ارتودنسی براکت ها و روکش ها.

مواد پایه یا پوشش زیر مواد پرکننده کامپوزیت، آمالگام و گلاس آینومر.

مواد پرکننده موقت

سمان کاری جواهرات دندان.

قدرت استثنایی       سمان های بادوام

مخلوط کردن آسان   برای کاهش زمان جراحی

زیست سازگاری عالی و     حداقل واکنش پالپ