سمان پلی کربوکسیلات دوری دنت

سمان پلی کربوکسیلات دوری دنت

پراکنده کننده های PCE یک پیشرفت جدیدتر از صنعت ساخت و ساز هستند که برای سیمان کاری چاه استفاده شده است. اگرچه گران‌تر از دیسپرس‌کننده‌های معمولی، ساختار آنها را می‌توان برای تطبیق عملکرد با نیازهای خاص تغییر داد. ساختار عمومی یک پراکنده کننده PCE در شکل 5.19 نشان داده شده است. طول ستون فقرات پلیمری را می توان به همراه تعداد زنجیره های جانبی در هر گروه کربوکسیلات (b/a) و طول زنجیره جانبی (c) تنظیم کرد. مونومرهای دیگر، مانند آنهایی که حاوی گروه های سولفونات هستند، نیز می توانند در ستون فقرات استفاده شوند تا عملکرد را با شرایط خاص تنظیم کنند. پخش کننده های PCE از طریق گروه های کربوکسیلات باردار روی ستون فقرات، روی سطوح باردار دانه های سیمان جذب می شوند. زنجیره‌های جانبی، که تمایل بیشتری به آب نسبت به یکدیگر دارند، به فاز آبی کشیده می‌شوند و یک ترکیب کشیده می‌دهند. همانطور که ذرات سیمان به یکدیگر نزدیک می شوند، زنجیره های جانبی پلیمری نیروی فضایی دافعه ای ایجاد می کنند که ذرات را پراکنده نگه می دارد (شکل 5.20). پلانک و وینتر [90] نشان داده اند که جذب رقابتی بین پراکنده کننده های PCE و کندکننده ها وجود دارد. آنها نشان دادند که مولکول هایی با چگالی بار آنیونی بالا ترجیحاً روی سطوح معدنی جذب می شوند.

 در برخی موارد، وجود یک کندکننده می‌تواند جذب مولکول‌های PCE با چگالی بار پایین‌تر را کاهش دهد که منجر به پراکندگی ضعیف می‌شود. حساسیت های مختلف PCE ها کوپلیمرهای شانه ای پلی کربوکسیلات دوری دنت انعطاف پذیری بسیار بیشتری را در طراحی مولکولی فراهم می کند (Gelardi و همکاران، 2016، فصل 9). از این منظر، اصرار بر این واقعیت مهم است که نه یک PCE بلکه خانواده ای از PCE ها وجود دارند که ممکن است رفتارهای کاملاً متفاوتی داشته باشند. به طور خاص، حساسیت آنها به ناسازگاری با سیمان به ساختار مولکولی آنها مربوط می شود. برای PCE ها، قطر پخش جریان به صورت خطی با مقدار پلیمر جذب شده متفاوت است (شکل 16.3). از این رو، انتظار می رود افزایش جریان متعاقب آن متناسب با مقدار پلیمری باشد که در طی واکنش آلومینات اولیه حذف شده است. همانطور که در شکل 16.8 نشان داده شده است، روند واضحی در رابطه با طول زنجیره جانبی پلیمری وجود دارد: زنجیره های جانبی طولانی تر منجر به مصرف کمتر PCE و کاهش سیالیت می شوند، همانطور که در Habbaba و همکاران توضیح داده شده است. علاوه بر این، چه سیمانی با کمترین (تقریباً صفر) محتوای قلیایی یا میانگین آنهایی که نسبت قلیایی محلول به C3A کمتر از 2 دارند، این روند از نظر کیفی یکسان است (سیمان دیگر مربوط به بحث حاضر نیست). سمنت رزینی دندانی ماده ای است که برای چسباندن پروتزهای دندانی مانند روکش ها، بریج ها و روکش ها به ساختار دندان زیرین استفاده می شود. این ماده ای محکم و چسبنده است که می تواند برای چسباندن مواد مختلف از جمله فلز، چینی و رزین به یکدیگر استفاده شود.

ویژگی سمان پلی کربوکسیلات دوری دنت

جایگزین بسیار خوبی برای سمان زینک فسفات است. چون سمان زینک فسفات بر خلاف داشتن قدرت اسیدی بالا و مشکلاتی که برای دندان ها وایتال می شود از محبوبیتش کم شده است. سمان های پلی کربوکسیلات با اینکه قدرت پایین تری دارند اما برای دندان ها مناسب تر هستند.

کاربرد سمان پلی کربوکسیلات دوری دنت

دارای چسبندگی عالی به دنتین و انامل و در نتیجه ماندگاری رستوریشن است. دارای مقاومت فشاری بالا ،PH خوب ، دارای انحلال پذیری پایین ، مناسب برای چسباندن دائم روکش و بریج و اینله ها ، استفاده به عنوان لاینر زیر کامپوزیت ، آمالگام و سیلیکات ها و …