لارنگوسکوپ

لارنگوسکوپ تجهیزات پزشکی

لارنگسکوپ یکی از حیاتی‌ترین و بنیادی‌ترین ابزارها در پزشکی مدرن، به‌ویژه در حوزه‌های بیهوشی، مراقبت‌های ویژه و پزشکی اورژانس است که برای مشاهده مستقیم حنجره (لارنکس) و تارهای صوتی طراحی شده است. تاریخچه این ابزار به اواسط قرن نوزدهم بازمی‌گردد، زمانی که مانوئل گارسیا، یک معلم آواز اسپانیایی، با استفاده از دو آینه و نور خورشید توانست برای اولین بار تارهای صوتی خود را در حین آواز خواندن مشاهده کند. این کشف راه را برای توسعه ابزارهای پزشکی هموار کرد. با این حال، لارنگسکوپ به شکل امروزی آن، محصول تکامل تدریجی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است. آلفرد کیرштаین در آلمان به عنوان "پدر لارنگوسکوپی مستقیم" شناخته می‌شود، زیرا او اولین کسی بود که یک وسیله با نور داخلی برای بالا بردن مستقیم اپی‌گلوت و مشاهده حنجره ساخت. اما تحول بزرگ در طراحی این ابزار با کارهای سر رابرت مکینتاش در انگلستان و به موازات آن، توسعه تیغه‌های مستقیم توسط افرادی مانند میلر در آمریکا رخ داد. مکینتاش تیغه منحنی معروفی را طراحی کرد که به جای بلند کردن مستقیم اپی‌گلوت، نوک آن در فضای والکولا (فضای بین قاعده زبان و اپی‌گلوت) قرار می‌گیرد و با اعمال فشار به سمت جلو، اپی‌گلوت را به طور غیرمستقیم کنار زده و دید عالی از تارهای صوتی فراهم می‌کند. این نوآوری، لارنگوسکوپی را به روشی ایمن‌تر و آسان‌تر تبدیل کرد. امروزه، لارنگسکوپ از یک دسته (handle) که باتری‌ها را در خود جای داده و یک تیغه (blade) جداشونده که منبع نور را حمل می‌کند، تشکیل شده و به ابزار استاندارد طلایی برای لوله‌گذاری تراشه (انتوباسیون) تبدیل شده است.

• لارنگسکوپ ابزاری حیاتی برای مشاهده مستقیم حنجره و تارهای صوتی است.

• تاریخچه اولیه آن به مشاهدات مانوئل گارسیا با استفاده از آینه در قرن ۱۹ بازمی‌گردد.

• آلفرد کیرштаین اولین لارنگسکوپ مستقیم با منبع نور داخلی را برای مشاهده حنجره توسعه داد.

• سر رابرت مکینتاش با طراحی تیغه منحنی (Macintosh) انقلابی در این زمینه ایجاد کرد.

• تیغه مکینتاش با قرار گرفتن در والکولا، به طور غیرمستقیم اپی‌گلوت را کنار می‌زند.

• تیغه‌های مستقیم مانند تیغه میلر (Miller) نیز برای بلند کردن مستقیم اپی‌گلوت طراحی شدند.

• لارنگسکوپ مدرن شامل یک دسته حاوی باتری و یک تیغه جداشونده با منبع نور است.

• این ابزار به عنوان استاندارد طلایی برای لوله‌گذاری تراشه در سراسر جهان شناخته می‌شود.

روش استفاده از لارنگسکوپ یک مهارت بالینی کلیدی است که نیازمند دانش دقیق آناتومی، تمرین و هماهنگی دست و چشم است. هدف اصلی، به دست آوردن بهترین دید ممکن از ورودی حنجره (glottis) با حداقل دستکاری و تروما است. به طور استاندارد، لارنگسکوپ با دست چپ گرفته می‌شود، صرف نظر از اینکه کاربر راست‌دست یا چپ‌دست باشد. این استاندارد به این دلیل است که دست راست برای انجام مانورهای ظریف‌تر مانند وارد کردن لوله تراشه آزاد باقی بماند. قبل از شروع، بیمار در وضعیت مناسب قرار می‌گیرد که معمولاً "وضعیت بو کشیدن" (sniffing position) نامیده می‌شود؛ در این حالت، با قرار دادن یک بالشتک کوچک زیر سر بیمار، گردن کمی خم شده و سر به سمت عقب کشیده می‌شود تا سه محور دهان، حلق و حنجره تا حد ممکن هم‌راستا شوند. سپس پزشک با دست راست دهان بیمار را باز کرده و لارنگسکوپ را از سمت راست دهان وارد می‌کند و زبان را به سمت چپ جارو می‌کند تا از مسیر دید خارج شود. تیغه به آرامی در خط وسط به جلو رانده می‌شود تا نوک آن به محل مورد نظر برسد (والکولا برای تیغه مکینتاش یا زیر سطح اپی‌گلوت برای تیغه میلر). سپس، با یک حرکت رو به جلو و بالا در امتداد دسته لارنگسکوپ (نه با اهرم کردن روی دندان‌های بالا)، ساختارهای حنجره نمایان می‌شوند. در تمام این مراحل، ملایمت و جلوگیری از فشار بر دندان‌ها یا بافت‌های نرم از اهمیت بالایی برخوردار است.

• استفاده از لارنگسکوپ یک مهارت بالینی است که به تمرین و دانش آناتومی نیاز دارد.

• این ابزار همیشه با دست چپ گرفته می‌شود تا دست راست برای وارد کردن لوله آزاد باشد.

• بیمار در "وضعیت بو کشیدن" (sniffing position) برای هم‌راستاسازی محورهای راه هوایی قرار می‌گیرد.

• لارنگسکوپ از سمت راست دهان وارد شده و زبان بیمار به سمت چپ هدایت می‌شود.

• تیغه به آرامی به جلو رانده می‌شود تا نوک آن در محل مناسب (والکولا یا زیر اپی‌گلوت) قرار گیرد.

• با یک حرکت رو به جلو و بالا در امتداد دسته، حنجره و تارهای صوتی نمایان می‌شوند.

• باید از اهرم کردن لارنگسکوپ روی دندان‌های بیمار به شدت خودداری شود.

• ملایمت و کنترل برای جلوگیری از آسیب به بافت‌های نرم و دندان‌ها ضروری است.

 ‌‌معرفی لارنگوسکوپ

 لارنگوسکوپ، یک ابزار پزشکی می باشد که به علت معاینه دقیق حنجره و تارهای صوتی ساخته شده است.

لارنگوسکوپ، از نظر ظاهری مانند داسی بلند است که امکان نفوذ به حنجره را دارد .

زیرا در صورتی که شخص دارای اختلالات  تنفسی یا صوتی باشد به حنجره و تارهای صوتی فشار می آید .

در این صورت می توان از لارنگوسکوپ برای لوله گذاری در نای استفاده کرد تا فرد تنفس بهتری داشته باشد

لارنگوسکوپ حنجره

مراحل انجام لارنگوسکوپی باید به صورت یک توالی منظم و آماده انجام شود تا فرآیند لوله‌گذاری به سرعت و با ایمنی کامل صورت پذیرد. مرحله اول، آماده‌سازی جامع است. این شامل چک کردن تمام تجهیزات قبل از شروع است: اطمینان از عملکرد صحیح لارنگوسکوپ حنجره (روشن شدن نور با اتصال تیغه به دسته)، انتخاب تیغه و لوله تراشه با سایز مناسب، بررسی کاف لوله تراشه، آماده بودن ساکشن و تجهیزات جایگزین برای راه هوایی دشوار. مرحله دوم، پیش‌اکسیژن‌رسانی (Preoxygenation) به بیمار است. به بیمار به مدت چند دقیقه اکسیژن ۱۰۰٪ داده می‌شود تا ذخیره اکسیژن بدن افزایش یابد و زمان بیشتری برای انجام ایمن لارنگوسکوپی فراهم شود. مرحله سوم، تجویز داروهای بیهوشی و شل‌کننده عضلانی است تا بیمار بیهوش شده و عضلات فک و حنجره شل شوند. مرحله چهارم، موقعیت‌دهی به بیمار در وضعیت "sniffing" است. مرحله پنجم، اجرای لارنگوسکوپی است. پزشک با دست چپ لارنگوسکوپ حنجره را گرفته، دهان بیمار را باز می‌کند، تیغه را وارد کرده، زبان را کنار می‌زند و با مانور صحیح، تارهای صوتی را نمایان می‌سازد. مرحله ششم، وارد کردن لوله تراشه است. با دست راست، لوله از کنار تیغه لارنگوسکوپ حنجره عبور داده شده و تحت دید مستقیم از میان تارهای صوتی عبور می‌کند تا کاف آن چند سانتی‌متر پایین‌تر از تارهای صوتی قرار گیرد. مرحله هفتم و آخر، تایید جایگذاری صحیح لوله است. این کار با باد کردن کاف، خارج کردن لارنگسکوپ، و سپس تایید از طریق روش‌های مختلفی مانند سمع دو طرفه ریه‌ها، مشاهده بخار در لوله، و مهم‌تر از همه، استفاده از کاپنوگرافی برای تشخیص دی‌اکسید کربن بازدمی انجام می‌شود.

• مرحله اول: آماده‌سازی: چک کردن لارنگسکوپ، لوله تراشه، ساکشن و سایر تجهیزات.

• مرحله دوم: پیش‌اکسیژن‌رسانی: دادن اکسیژن ۱۰۰٪ به بیمار برای افزایش ذخایر اکسیژن.

• مرحله سوم: تجویز داروها: استفاده از داروهای بیهوشی و شل‌کننده عضلانی.

• مرحله چهارم: موقعیت‌دهی: قرار دادن بیمار در وضعیت "sniffing".

• مرحله پنجم: اجرای لارنگوسکوپی: وارد کردن لارنگسکوپ با دست چپ و نمایان ساختن تارهای صوتی.

• مرحله ششم: لوله‌گذاری: عبور دادن لوله تراشه از میان تارهای صوتی تحت دید مستقیم.

• مرحله هفتم: تایید جایگذاری: استفاده از سمع ریه، مشاهده بخار و کاپنوگرافی برای اطمینان از محل صحیح لوله.

کاربردهای لارنگسکوپ گسترده و حیاتی است و تقریباً در تمام شاخه‌های پزشکی که با مدیریت راه هوایی سروکار دارند، نقش ایفا می‌کند. اصلی‌ترین و شایع‌ترین کاربرد آن، تسهیل لوله‌گذاری داخل تراشه (Endotracheal Intubation) است. این کار برای برقراری یک راه هوایی قطعی و ایمن در بیمارانی که تحت بیهوشی عمومی برای جراحی قرار می‌گیرند، بیمارانی که دچار نارسایی تنفسی شده‌اند، یا بیمارانی که به دلیل تروما یا کاهش سطح هوشیاری قادر به محافظت از راه هوایی خود نیستند، ضروری است. لارنگسکوپ با فراهم کردن دید مستقیم از حنجره، این امکان را می‌دهد که لوله تراشه با دقت و اطمینان وارد نای شود. کاربرد دیگر این ابزار، تشخیصی است. در برخی موارد، پزشک ممکن است برای معاینه مستقیم حنجره و تارهای صوتی به منظور تشخیص ضایعاتی مانند تومورها، پولیپ‌ها، ندول‌ها یا فلج تارهای صوتی از لارنگسکوپ استفاده کند. این روش به عنوان لارنگوسکوپی مستقیم تشخیصی شناخته می‌شود. علاوه بر این، از لارنگسکوپ برای خارج کردن اجسام خارجی که در ناحیه حنجره یا بالای آن گیر کرده‌اند، استفاده می‌شود. با به دست آوردن دید مستقیم از جسم، پزشک می‌تواند با استفاده از پنس‌های مخصوص (مانند پنس مگیل) آن را به صورت ایمن خارج کند. در نهایت، پیشرفت فناوری، کاربردهای این ابزار را گسترش داده است. ویدئو لارنگسکوپ‌ها، که نوع پیشرفته‌تری از لارنگسکوپ هستند و یک دوربین در نوک تیغه خود دارند، امکان مشاهده راه هوایی بر روی یک مانیتور را فراهم می‌کنند که این امر لوله‌گذاری را در موارد راه هوایی دشوار آسان‌تر کرده و به یک ابزار آموزشی عالی نیز تبدیل شده است.

• لوله‌گذاری داخل تراشه: کاربرد اصلی و حیاتی لارنگسکوپ برای برقراری راه هوایی ایمن در بیهوشی، ICU و اورژانس.

• کاربردهای تشخیصی: برای معاینه مستقیم حنجره و تارهای صوتی به منظور تشخیص تومورها، پولیپ‌ها و سایر ضایعات.

• خارج کردن اجسام خارجی: فراهم کردن دید برای خارج کردن ایمن اجسام خارجی از راه هوایی فوقانی.

• آموزش پزشکی: لارنگسکوپ، به ویژه ویدئو لارنگسکوپ، یک ابزار آموزشی کلیدی برای دانشجویان و رزیدنت‌های پزشکی است.

• تسهیل رویه‌های دیگر: برای قرار دادن برخی تجهیزات دیگر در راه هوایی مانند بلوکرهای برونشیال.

مزایا و معایب لارنگسکوپ مستقیم سنتی باید در مقایسه با فناوری‌های جدیدتر مانند ویدئو لارنگوسکوپی ارزیابی شود. بزرگترین مزیت لارنگسکوپ مستقیم، سادگی، استحکام و هزینه پایین آن است. این ابزارها بسیار بادوام هستند، به راحتی تمیز و استریل می‌شوند (در مدل‌های قابل استفاده مجدد) و نیاز به تجهیزات پیچیده یا منبع تغذیه خارجی (به جز باتری‌های ساده) ندارند. این ویژگی‌ها آن‌ها را به ابزاری قابل اعتماد و همیشه در دسترس در هر محیط بالینی، از اتاق عمل پیشرفته تا صحنه یک حادثه، تبدیل کرده است. همچنین، یادگیری مهارت لارنگوسکوپی مستقیم یک مهارت بنیادی برای تمام متخصصان راه هوایی محسوب می‌شود. با این حال، معایب قابل توجهی نیز وجود دارد. اصلی‌ترین عیب لارنگسکوپ مستقیم این است که نیازمند هم‌راستایی محورهای دهان، حلق و حنجره برای به دست آوردن خط دید مستقیم است. این کار در بیمارانی با آناتومی دشوار (مانند گردن کوتاه، دهان کوچک یا دندان‌های بزرگ) می‌تواند بسیار چالش‌برانگیز یا حتی غیرممکن باشد و منجر به تلاش‌های مکرر و شکست در لوله‌گذاری شود. عیب دیگر، پتانسیل بالای آسیب به دندان‌ها، به‌ویژه دندان‌های پیشین بالا، در صورت استفاده از تکنیک نادرست و اهرم کردن است. همچنین، تحریک ناشی از لارنگوسکوپی می‌تواند پاسخ‌های همودینامیک شدیدی (افزایش ضربان قلب و فشار خون) در بیمار ایجاد کند. در مقابل، ویدئو لارنگسکوپ بسیاری از این معایب را با حذف نیاز به خط دید مستقیم برطرف کرده، اما هزینه بالاتر، پیچیدگی بیشتر و نیاز به نگهداری دقیق‌تر از معایب آن محسوب می‌شود.

مزایا (لارنگسکوپ مستقیم):

• سادگی و استحکام: طراحی ساده، مکانیکی و بسیار بادوام.

• هزینه پایین: نسبت به ویدئو لارنگسکوپ‌ها بسیار ارزان‌تر است.

• قابلیت اطمینان: نیاز به نگهداری کم و همیشه آماده استفاده است.

• قابل حمل بودن: به راحتی در کیف‌های اورژانس قابل حمل است.

• مهارت بنیادی: یادگیری آن یک مهارت اساسی برای پزشکان است.

معایب (لارنگسکوپ مستقیم):

• نیاز به خط دید مستقیم: در موارد راه هوایی دشوار، دیدن حنجره سخت یا غیرممکن است.

• پتانسیل آسیب دندانی: خطر بالای شکستگی دندان در صورت استفاده از تکنیک نادرست.

• پاسخ همودینامیک: می‌تواند باعث افزایش شدید فشار خون و ضربان قلب شود.

• نیاز به مهارت بالا: موفقیت در استفاده از لارنگسکوپ مستقیم به شدت به تجربه کاربر بستگی دارد.

لارنگوسکوپی معاینه ای است که در آن پزشک می تواند حنجره و گلو بیمار را از نزدیک مشاهده کند. حنجره در قسمت بالایی مجاری تنفسی یا لوله تنفسی شما وجود دارد.

حنجره در واقع جعبه صدای شما میباشد سالم بودن حنجره بسیار مهم است زیرا در صدای شما دارای چین یا فیبر می باشد. عبور هوا از حنجره و تارهای صوتی موجب ارتعاش این الیاف و تولید صدا می شود. به شما این فرصت را می دهد که صحبت کنید.

در حین لارنگوسکوپی ، پزشک شما یک آینه کوچک در گلو یا دستگاهی به نام لارنگوسکوپ در دهان شما قرار می دهد. بعضی مواقع هر دو توسط پزشک انجام می شود.

بعضی مواقع امکان دارد که دچار گلودرد یا  دچار بیماری هایی که مربوط به حنجره می باشد شوید .

که در این صورت معاینه دقیق حنجره سخت می گردد، زیرا  حنجره دارای تارهای صوتی بسیار زیادی است که بدون ابزار پزشکی( لارنگوسکوپ) تشخیص بیماری سخت میباشد.

از این رو از طریق لارنگوسکوپ می‌توان به وضوح اجزای حنجره را بررسی کرد . همچنین لارنگوسکوپ از بروز هرنوع بی دقتی و تشخیص غلط بیماری پیشگیری می کند

اجزای لارنگوسکوپ

• چراغ قوه
•  یک تیغه
•  دوربین فیلمبرداری می باشد.

 لارنگوسکوپ مثل آندوسکوپی معده عمل می‌کند چون بعد از نفوذ تیغه به حنجره یا به عبارتی به گلوی فرد قاببلیت فیلمبرداری از اجزای داخلی یا آناتومی حنجره را دارد.

 پزشک از طریق ویدیویی که توسط لارنگوسکوپ گرفته شده است.

دستگاه لارنگوسکوپ

اثرات استفاده از دستگاه لارنگوسکوپ را می‌توان به دو جنبه درمانی و جانبی تقسیم‌بندی کرد. اثر درمانی اصلی و هدف نهایی از این فرآیند، موفقیت در مشاهده حنجره و برقراری یک راه هوایی قطعی از طریق لوله‌گذاری تراشه است. این کار امکان تهویه و اکسیژن‌رسانی کنترل‌شده را فراهم می‌کند، از راه هوایی در برابر آسپیراسیون (ورود محتویات معده به ریه‌ها) محافظت می‌کند و امکان انجام جراحی‌های پیچیده و مراقبت از بیماران بدحال را ممکن می‌سازد. این اثر، یک مداخله نجات‌بخش و یکی از پایه‌های اصلی پزشکی مدرن است. با این حال، فرآیند لارنگوسکوپی یک مانور تهاجمی است و می‌تواند با اثرات جانبی و عوارض همراه باشد. شایع‌ترین عارضه، ترومای موضعی به بافت‌های نرم است که می‌تواند شامل خراشیدگی یا پارگی لب‌ها، زبان و مخاط حلق باشد. آسیب به دندان‌ها، به ویژه شکستگی یا لق شدن دندان‌های پیشین فک بالا، جدی‌ترین عارضه مرتبط با تکنیک نادرست استفاده از دستگاه لارنگوسکوپ است. اثر فیزیولوژیک مهم دیگر، پاسخ سمپاتیک شدید بدن به تحریک لارنگوسکوپی است. این پاسخ شامل افزایش ناگهانی ضربان قلب (تاکی‌کاردی) و فشار خون (هیپرتانسیون) می‌شود که اگرچه در افراد سالم معمولاً گذرا و قابل تحمل است، اما در بیماران با مشکلات قلبی-عروقی زمینه‌ای می‌تواند خطرناک باشد. گلودرد پس از عمل نیز یک عارضه شایع اما معمولاً خفیف و خود محدود شونده است. در موارد نادر، عوارض جدی‌تری مانند دررفتگی غضروف آریتنوئید یا آسیب به تارهای صوتی نیز ممکن است رخ دهد.

• اثرات درمانی و مطلوب:

  • تامین راه هوایی قطعی: اثر اصلی لارنگسکوپ، امکان لوله‌گذاری موفق و تضمین تنفس بیمار است.

  • محافظت در برابر آسپیراسیون: جلوگیری از ورود محتویات معده به ریه‌ها.

  • فراهم کردن امکان تهویه مکانیکی: برای جراحی‌های طولانی یا بیماران نارسایی تنفسی.

• اثرات جانبی و نامطلوب:

  • آسیب دندانی: شایع‌ترین عارضه جدی، به خصوص با تکنیک نادرست.

  • ترومای بافت نرم: آسیب به لب‌ها، زبان و حلق.

  • پاسخ همودینامیک: افزایش گذرا اما بالقوه خطرناک فشار خون و ضربان قلب.

  • گلودرد پس از عمل: یک عارضه شایع اما معمولاً خفیف.

  • عوارض نادر: آسیب به ساختارهای حنجره مانند غضروف‌های آریتنوئید.

یک دستگاه لارنگوسکوپ استاندارد از ترکیبات و اجزای مشخصی ساخته شده که کیفیت و طراحی آن‌ها بر ماندگاری و کارایی ابزار تأثیر مستقیم دارد. جزء اصلی، دسته (Handle) است که معمولاً از فلز برنج با روکش کروم یا فولاد ضد زنگ ساخته می‌شود. دسته توخالی است و محفظه‌ای برای قرار دادن دو یا سه باتری (معمولاً سایز C یا D) دارد که منبع تغذیه نور هستند. سطح دسته اغلب دارای شیارها یا الگوی آج‌دار است تا در دست گرفتن آن حتی با دستکش خیس نیز محکم و بدون لغزش باشد. جزء دوم و مهم‌تر، تیغه (Blade) است. تیغه‌ها از فولاد ضد زنگ با کیفیت بالا ساخته می‌شوند تا در برابر خم شدن و خوردگی مقاوم باشند. تیغه‌ها در دو نوع اصلی قابل استفاده مجدد (reusable) و یکبار مصرف (disposable) عرضه می‌شوند. تیغه‌های قابل استفاده مجدد برای تحمل صدها چرخه استریلیزاسیون طراحی شده‌اند. تیغه‌های یکبار مصرف معمولاً از پلاستیک یا فلز سبک ساخته شده و خطر انتقال عفونت را از بین می‌برند. منبع نور در تیغه لارنگسکوپ به دو صورت است: یا یک لامپ کوچک در انتهای تیغه قرار دارد (conventional)، یا نور از یک منبع در دسته از طریق یک میله فیبر نوری به نوک تیغه منتقل می‌شود (fiber-optic). سیستم فیبر نوری نور روشن‌تر و متمرکزتری ارائه می‌دهد و چون لامپی در تیغه وجود ندارد، خطر سوختن یا جدا شدن لامپ در راه هوایی بیمار وجود ندارد. محل اتصال تیغه به دسته یک استاندارد بین‌المللی (ISO 7376 "green system") است که اجازه می‌دهد تیغه‌ها و دسته‌های برندهای مختلف با هم سازگار باشند. ماندگاری یک لارنگسکوپ به کیفیت ساخت، نگهداری صحیح، تمیز کردن مناسب پس از هر بار استفاده و تعویض به موقع باتری‌ها بستگی دارد.

• اجزای اصلی: لارنگسکوپ از یک دسته (handle) و یک تیغه (blade) تشکیل شده است.

• دسته: ساخته شده از فلز (برنج یا فولاد ضد زنگ) و حاوی باتری‌ها به عنوان منبع تغذیه.

• تیغه: ساخته شده از فولاد ضد زنگ (قابل استفاده مجدد) یا پلاستیک/فلز (یکبار مصرف).

• منبع نور:

  • متعارف (Conventional): لامپ کوچک در خود تیغه قرار دارد.

  • فیبر نوری (Fiber-Optic): نور از دسته از طریق فیبر نوری به نوک تیغه منتقل می‌شود که روشن‌تر و ایمن‌تر است.

• محل اتصال: استاندارد بین‌المللی (سیستم سبز) برای اطمینان از سازگاری بین برندهای مختلف.

• عوامل موثر بر ماندگاری: کیفیت ساخت اولیه، نگهداری صحیح، استریلیزاسیون مناسب و تعویض باتری‌ها.

می تواند مشکلات تنفسی فرد را بررسی کند یا در صورت نیاز از تارهای صوتی حنجره ی شخص عکسبرداری کند برای اینکه حین ورود به حنجره مشکلی ایجاد نشود بدنه ی لارنگوسکوپ انعطاف‌پذیر ساخته شده می باشد بعضی مواقع هم ممکن است بدنه ی سختی داشته باشد تا در برابر هرنوع صدمه از خود واکنشی نشان ندهد.

انواع لارنگوسکوپ

بررسی بسته‌بندی و ویژگی‌های ظاهری یک لارنگسکوپ می‌تواند اطلاعات مهمی در مورد نوع، کیفیت و استریل بودن آن ارائه دهد. تیغه‌های یکبار مصرف معمولاً به صورت جداگانه در کیسه‌های استریل (peel-pouch) بسته‌بندی می‌شوند. بر روی این بسته‌بندی اطلاعاتی مانند نوع تیغه (مثلاً Macintosh #3)، تاریخ انقضای استریلیتی، شماره لات و نام سازنده درج شده است. این بسته‌بندی‌ها تضمین می‌کنند که تیغه تا لحظه استفاده استریل باقی بماند. لارنگسکوپ‌های قابل استفاده مجدد معمولاً به صورت ست در یک جعبه محافظ عرضه می‌شوند که شامل یک دسته و چندین تیغه با اندازه‌ها و انواع مختلف (مثلاً مکینتاش سایز ۲، ۳، ۴ و میلر سایز ۰، ۱، ۲) است. این ست‌ها پس از هر بار استفاده، تمیز و مجدداً استریل می‌شوند. از نظر ویژگی‌های ظاهری، دسته لارنگسکوپ یک استوانه فلزی با سطح آج‌دار است که در انتهای آن یک درپوش پیچی برای دسترسی به محفظه باتری وجود دارد. تیغه‌ها ظاهری مشخص دارند: تیغه مکینتاش دارای یک انحنای ملایم و پیوسته با یک سطح مقطع به شکل حرف "Z" برای کنار زدن زبان است. تیغه میلر مستقیم است و دارای یک انحنای کوچک در نوک خود است و سطح مقطع آن بیشتر شبیه حرف "C" است. در سیستم‌های فیبر نوری، یک میله پلاستیکی یا شیشه‌ای شفاف در طول تیغه دیده می‌شود. در سیستم‌های متعارف، یک لامپ کوچک در نزدیکی نوک تیغه قابل مشاهده است. وجود علامت "CE" و نام سازنده حک شده بر روی ابزار، نشانه‌ای از کیفیت و انطباق با استانداردهای تولید است.

• بسته‌بندی:

  • یکبار مصرف: تیغه‌ها به صورت تکی در کیسه‌های استریل با اطلاعات کامل محصول بسته‌بندی می‌شوند.

  • قابل استفاده مجدد: معمولاً به صورت ست شامل یک دسته و چندین تیغه در یک جعبه محافظ عرضه می‌شود.

• ویژگی‌های ظاهری دسته: استوانه فلزی با سطح آج‌دار و محفظه باتری داخلی.

• ویژگی‌های ظاهری تیغه:

  • مکینتاش: دارای انحنای پیوسته و سطح مقطع Z-شکل.

  • میلر: مستقیم با انحنای کوچک در نوک و سطح مقطع C-شکل.

• منبع نور: در تیغه فیبر نوری، یک میله شفاف دیده می‌شود؛ در تیغه متعارف، یک لامپ کوچک وجود دارد.

• علائم کیفیت: حک شدن نام برند و علامت استاندارد CE بر روی بدنه لارنگسکوپ.

همانگونه که لارنگوسکوپ در ابزار پزشکی به عنوان یک وسیله برای معاینه حنجره توصیف شده است به صورت:

•  مستقیم
•  غیر مستقیم ساخته شده است

لارنکوسگوپ، مستقیم و غیرمستقیم هردو به منظور بررسی و معاینه حنجره ساخته شده اند و تنها تفاوتی که در ساختار این دو لارنگوسکوپ وجود دارد نحوه ی ورودشان به حنجره است.

لارنگوسکوپ مستقیم، قابلیت این که از طریق دهان وارد حنجره بشود را دارد در حالی که لارنگوسکوپ غیر مستقیم تنها به کمک چراغی که دارد می تواند وارد حنجره شود.

ست لارنگوسکوپ

لارنگوسکوپ طرح ریشتر

لارنگوسکوپ گرید 2

لارنگوسکوپ ریشتر

نحوه استفاده از لارنگوسکوپ

کاربرد لارنگوسکوپ

علت استفاده از لارنگوسکوپ

از لارنگوسکوپ به جهت معاینه تارهای صوتی استفاده می شود که علت دیگری نیز می تواند داشته باشد که عبارتند از:

•  معاینه حنجره
• بررسی نواحی مشکوک به سرطان
•  بررسی  سلامت تارهای صوتی
• درمان برخی از مشکلات صوتی
• لوله گذاری

انواع لارنگوسکوپ

آشنایی با انواع تیغه های لارنگوسکوپ

هرچه تیغه ی لارنگوسکوپ تیزتر باشد عملکرد بهتری خواهد داشت زیرا هر چقدر تیغه کند عمل کند صدمه ی بیشتری به حنجره وارد می کند تیغه های موجود در لارنگوسکوپ عبارتند از:

• تیغه ی خمیده
• تیغه ی مستقیم
• تیغه ی نوک خمیده

تیغه ی مستقیم: همانگونه که از اسمش پیدا می باشد.

تیغه لارنگوسکوپ برای ورود به حنجره  به صورت مستقیم وارد می گردد و برای نفوذ به تارهای صوتی به سمت جلو حرکت می کند تا بتواند به دهانه ی گلو برسد و هرچه دهانه ی گلو بازتر باشد عکسبرداری هم بهتر می شود.

برای دیدن ابزار جراحی عمومی بیشتر کلیک کنید

مراقبت های پس از استفاده از لارنگوسکوپ

به دلیل حساسیت های بالای ماهیچه های حنجره در صورت ورود لارنگوسکوپ تا حد امکان از داروهای بی حسی استفاده می گردد تا درد حس نشود و نهایت زمان لازم برای عمل لارنگوسکوپ ۱۰دقیقه می باشد.

تا عکس برداری کامل شود سپس به علت اثر داروهای بی حسی امکان این که چندین ساعت متوالی بیمار در گلو،دهان و زبان خود حسی نداشته باشد طبیعی است ،که بیمار نیاز به استراحت دارد و بهتر این میباشد هنگامی که بی حسی کامل از بین نرفته است چیزی میل نکند.

زیرا امکان اینکه گلو پاسخ عکسی به غذا خوردن نشان دهد بالا می باشد احتمالا بیمار دچار سرفه های متوالی شود به همین دلیل تاکید بسیاری بر این می باشد که حتما بی حسی از بین برود و هیچ خطری در پیش نباشد و بتواند مثل سابق هر نوع غذایی بخورد.

نکات قبل استفاده از لارنگوسکوپ

بهتر است که قبل استفاده از لارنگوسکوپ قطعات تشکیل دهنده ی  لارنگوسکوپ را به جهت پاکیزه کردن بیشتر جدا کنید که برای پاک سازی باید به نکاتی چون:

• تعویض باتری
• تمدید تیغه
• تمدید لامپ
• بررسی مسیر الکتریکی
• توجه کرد تا لارنگوسکوپ مثل قبل کار کند

خطرات احتمالی استفاده از لارنگوسکوپ

خطرات آندوسکوپی شامل:

• عفونت گلو
• آسیب به تارهای صوتی
• از بین رفتن تارهای صوتی
• تغییر صدا
• واکنش به داروهای بیهوشی

نحوه ی استفاده از لارنگوسکوپ 

برای استفاده از این دستگاه لارنگوسکوپ نیاز به آموزش اصولی است. درصورتی‌ که فردی بدون آموزش مستقیم اقدام به استفاده از آن کند می­ تواند عواقب جبران‌ ناپذیری داشته باشد . لارنگوسکوپ ابتدا در دست چپ شخص آموزش دیده قرار می‌ گیرد . محل قرارگیری دست در محل اتصال دسته و تیغه قرار دارد . تیغه را به‌ گونه‌ ای وارد دهان بیمار کنید که به سمت راست دهان متمایل شود ، در حین ورود تیغه به دهان زبان به سمت چپ دهان متمایل شود ، زبان باید از مجرای تیغه دور باشد . تیغه توسط متخصص در امتداد محور دسته بالا برده می‌ شود ، در این موقع با فشار وارده از سوی متخصص بافت نرم به عقب رفته و حنجره مشخص می­ شود . ضروری است که حین استفاده از دستگاه کلیه نکات ایمنی را رعایت کنید تا آسیبی به حنجره و تار های صوتی و دستگاه تنفسی بیمار نرسد . استفاده از این دستگاه نیازمند تخصص و مهارت خاص خود می باشد و اشخاصی عادی بدون آموزش قادر به استفاده از دستگاه نیستند . از جمله افرادی که توانایی استفاده از دستگاه لارنگوسکوپ را دارند پزشکان بیهوشی ، تکنسین­ های هوشبری ، فوریت‌ های پزشکی و پرستاران بخش اورژانس بیمارستان‌ ها می باشند . این اشخاص پیش از استفاده از دستگاه لارنگوسکوپ آموزش‌ های لازم را برای نحوه استفاده از دستگاه خواهند دید . استفاده از این دستگاه بدون آموزش امکان‌ پذیر نمی باشد.

قیمت لارنگوسکوپ پزشکی

تفاوت‌های کلیدی بین انواع مختلف لارنگسکوپ در طراحی تیغه، منبع نور، و فناوری به کار رفته در آن‌ها نهفته است که بر کاربرد، ماندگاری و هزینه تأثیر می‌گذارد. اصلی‌ترین تفاوت، بین تیغه‌های منحنی و مستقیم است. تیغه مکینتاش (Macintosh) که یک تیغه منحنی است، محبوب‌ترین نوع برای بزرگسالان است. نوک آن در والکولا قرار گرفته و به طور غیرمستقیم اپی‌گلوت را بلند می‌کند. تیغه میلر (Miller)، که یک تیغه مستقیم و باریک است، در اطفال و نوزادان و همچنین در بزرگسالانی با حنجره قدامی (anterior) ترجیح داده می‌شود. این تیغه مستقیماً زیر سطح حنجره‌ای اپی‌گلوت قرار گرفته و آن را بلند می‌کند. تفاوت مهم دیگر، بین لارنگسکوپ مستقیم و ویدئو لارنگسکوپ است. لارنگسکوپ مستقیم نیازمند دید مستقیم چشم کاربر به حنجره است، در حالی که ویدئو لارنگسکوپ با استفاده از یک دوربین مینیاتوری، تصویر حنجره را به یک صفحه نمایش منتقل می‌کند. این امر نیاز به هم‌راستایی محورهای راه هوایی را از بین برده و لوله‌گذاری در موارد دشوار را به شدت تسهیل می‌کند، اما هزینه و پیچیدگی بیشتری دارد. تفاوت سوم در ماندگاری و ترکیبات است: تیغه‌های قابل استفاده مجدد از فولاد ضد زنگ با کیفیت بالا ساخته شده و برای استفاده طولانی‌مدت طراحی شده‌اند، در حالی که تیغه‌های یکبار مصرف از مواد ارزان‌تر ساخته شده و برای کاهش خطر عفونت متقاطع پس از یک بار استفاده دور انداخته می‌شوند. انتخاب بین این گزینه‌ها به نیازهای بالینی، بودجه مرکز درمانی و اولویت‌های کنترل عفونت بستگی دارد.

• تفاوت در طراحی تیغه:

  • تیغه منحنی (مکینتاش): محبوب‌ترین نوع برای بزرگسالان؛ به طور غیرمستقیم اپی‌گلوت را کنار می‌زند.

  • تیغه مستقیم (میلر): مناسب برای اطفال و بزرگسالان با حنجره قدامی؛ مستقیماً اپی‌گلوت را بلند می‌کند.

• تفاوت در فناوری:

  • لارنگسکوپ مستقیم: نیازمند دید مستقیم چشم؛ ساده و ارزان.

  • ویدئو لارنگسکوپ: استفاده از دوربین و مانیتور؛ ایده‌آل برای راه هوایی دشوار اما گران‌تر.

• تفاوت در ماندگاری و ترکیبات:

  • قابل استفاده مجدد (Reusable): ساخته شده از فولاد با کیفیت بالا، بادوام، نیاز به استریلیزاسیون دارد.

  • یکبار مصرف (Disposable): ساخته شده از پلاستیک یا فلز سبک، کاهش خطر عفونت، هزینه به ازای هر بار استفاده.

انواع ابزار پزشکی در سایزهای مختلفی در فروشگاه آنلاین و دارای نماد اعتماد الکترونیکی آریا طب با قیمت مناسب به فروش می رسد می توانید از طریق همین سایت نسبت به خرید آنلاین این محصولات اقدام نمایید.

فروش لارنگوسکوپ

در نتیجه‌گیری، لارنگسکوپ بدون شک یکی از تأثیرگذارترین ابداعات در تاریخ پزشکی است که چهره بیهوشی و مراقبت‌های اورژانسی را برای همیشه تغییر داد. این ابزار از یک مفهوم ساده یعنی به دست آوردن دید مستقیم از یک ساختار آناتومیک پنهان، به یک وسیله پیچیده و متنوع با فناوری‌های پیشرفته تبدیل شده است. توانایی برقراری یک راه هوایی ایمن و سریع، سنگ بنای بسیاری از مداخلات پزشکی نجات‌بخش است و لارنگسکوپ ابزار کلیدی برای رسیدن به این هدف است. با وجود ظهور ویدئو لارنگسکوپ‌ها به عنوان یک جایگزین برتر در موارد دشوار، لارنگسکوپ مستقیم به دلیل سادگی، قابلیت اطمینان، هزینه پایین و نقش بنیادین در آموزش، همچنان جایگاه خود را به عنوان اسب کاری حوزه مدیریت راه هوایی حفظ کرده است. انتخاب نوع لارنگسکوپ و تیغه مناسب، و مهم‌تر از آن، تسلط بر تکنیک صحیح استفاده از آن، مهارتی است که مستقیماً بر ایمنی بیمار و موفقیت بالینی تأثیر می‌گذارد. در نهایت، این ابزار نمادی از تکامل مداوم در پزشکی است که نشان می‌دهد چگونه یک طراحی هوشمندانه می‌تواند برای بیش از یک قرن، همچنان مرتبط و حیاتی باقی بماند.

• لارنگسکوپ یک ابزار انقلابی و بنیادی در تاریخ بیهوشی و پزشکی اورژانس است.

• این ابزار از یک مفهوم ساده به یک وسیله با فناوری‌های متنوع و پیشرفته تکامل یافته است.

• برقراری راه هوایی ایمن، که توسط لارنگسکوپ ممکن می‌شود، سنگ بنای مراقبت‌های پزشکی مدرن است.

• با وجود فناوری‌های جدیدتر، لارنگسکوپ مستقیم به دلیل سادگی، هزینه و قابلیت اطمینان، همچنان کاربرد گسترده‌ای دارد.

• تسلط بر مهارت لارنگوسکوپی برای هر متخصص مدیریت راه هوایی یک ضرورت مطلق است.

• این ابزار نمادی از یک طراحی کلاسیک و ماندگار است که با گذشت زمان همچنان حیاتی باقی مانده است.

تیم متخصص فروشگاه تجهیزات و ابزار آلات جراحی آریا طب همواره می کوشد تا با ارائه خدمات مناسب و مورد نیاز مشتریان همچون مشاوره خرید تجهیزات و مواد ازمایشگاهی، تجهیزات مطب ها و کلینیک ها و ابزار آلات جراحی نیاز آن ها را به تجهیزات پزشکی مرتفع سازد پس چنانچه قصد خرید ابزار آلات جراحی را دارید همین حالا با مشاوران ما تماس حاصل نمایید و تمامی سوالات و ابهامات خود را برطرف نمایید و سپس نسبت به خرید مناسب ترین ست اقدام نمایید. امروزه خرید آنلاین به علت های مختلفی همچون سرعت بالا، حذف هزینه رفت و آمد، عدم اتلاف وقت و ... دارای طرفداران زیادی بوده و رواج گسترده ای پیدا کرده است به همین علت مدیران آریا طب شرایطی را مهیا کرده اند تا خرید از این فروشگاه به صورت آنلاین نیز امکان پذیر باشد پس برای خرید به صورت اینترنتی به صفحه معرفی محصولات رفته و با انتخاب محصول مورد نظر و اضاف کردن آن به سبد خرید خود، فرم مربوطه را تکمیل نمایید سپس از طریق درگاه بانکی مربوطه هزینه آن را پرداخت کرده تا سفارش شما به مرحله ثبت نهایی برسد و همکاران ما در اسرع وقت آن را درب منزل یا محل کارتان به شما تحویل دهند.