محیط کشت ایکس ال دی آگار

محیط کشت XLD agar

Xylose Lysine Deoxycholate agar یک محیط رشد انتخابی است که در جداکردن گونه های سالمونلا و شیگلا از نمونه های بالینی و از مواد غذایی استفاده می شود.

این pH تقریباً 7.4 است و به دلیل وجود نشانگر قرمز فنل ، آن را با صورتی روشن یا قرمز روشن نشان میدهد. تخمیر شکر pH را کم میکند و نشانگر قرمز فنل با تغییر به رنگ زرد این را ثبت می کند. اکثر باکتریهای روده بدن ، مخصوصا سالمونلا ، توانایی دارند قندیل زایلوز را برای درست کردن اسید تخمیر کنند. زیر مجموعه شیگلا نمی توانند این کار را انجام دهند ، بنابراین رنگ آنها قرمز می شوند. پس از تمام کردن استفاده از زایلوز کلنیهای سالمونلا ، لیزین را دکربوکسیلات کرده و برای بار دیگر pH را به قلیایی و تقلید محصولات مشابه قرمز شیگلا تبدیل می کنند. Salmonellae تیوسولفات را برای ساخت سولفید هیدروژن متابولیزه می کند ، که منجر به تشکیل زیر مجموعه با مراکز سیاه می شود و به آنها اجازه می دهد تا از مستعمرات رنگی شیگلا جدا و متفاوت شوند. 

دارای وجود نشانگر قرمز فنول می باشد که در این صورت موجب نشان دادن این محیط به رنگ صورتی روشن یا قرمز روشن می‌باشد اگر مقداری تخمیر شکر PH را کاهش دهیم با تغییر رنگ قرمز به زرد به راحتی این عملکرد ثبت می‌شود 
دارای کاربردی چون: 
جداسازی باکتری هایی چون انتو‌باکتریسه یا بیماری زا تمایز یافته  خصوصا گونه های سالمونلا و شیگلا  که در مواد غذایی یافت می‌شود.
در تهیه تمامی محیط های کشت پودری کافیست مقدار کمی از آن را با آب مقطر ترکیب کنید و حرارت دهید در نهایت به درجه جوشیدن برسد تا زمانی که به دمای تعیین شده برسد به آرامب خنک می‌شود تا قابل ریختن درون پلیت شود دارای پی اچ مشخص بین 7 می‌باشد.

نتایج به‌دست‌آمده در تعدادی از ارزیابی‌های بالینی تأیید می‌کند که کارایی نسبتاً بالای محیط XLD در جداسازی اولیه شیگلا و سالمونلا تأیید شده است. XLD Agar در تست محدودیت میکروبی USP برای غربالگری نمونه ها از نظر وجود یا عدم وجود سالمونلا مشخص شده است و همچنین برای آزمایش غذاها، محصولات لبنی و آب توصیه می شود.

محیط کشت Xylose Lysine Deoxycholate Agar

ویژگی ظاهری این محیط کشت

پودری شکل که دارای رنگ صورتی پودری یکنواخت می‌باشد  اگر محیط به درجه آماده سازی برسد  قرمز رنگ  و کمی کدر می باشد البته در میان هوا شرایط هوازی را پیدا می‌کند.
رشد  باکتری های گرم که مثبت می‌باشند را مهار می‌کند که توسط باکتری های روده ایی به غیر از شیگلا سبب تخمیر‌می‌باشد زیرا باکتری های شیگلا کلنی قرمز رنگ را تولید می‌کند.
این محیط کشت فاقد آگار می‌باشد تنها درون لوله آزمایش ها موجود می باشد.
منبعی که برای کربن در این کشت در نظر گرفته شده زا ‌یلوز می‌باشد .
اگر گاهی ph محیط اسیدی شود به همراه خود کلنی های زرد را تولید می‌کند .

نمونه ایی از این محیط نباید در گرما و سرما قرار گیرد بهترا‌ست که در محیط مناسب قرار بگیرد پلیت ها نیز باید در دمای آزمایشگاه قرار گیرند سپس تطابق پیدا کنند .

لازم است بدانید

تجزیه زایلوز، لاکتوز و ساکارز باعث تولید محصولات اسیدی و تغییر رنگ محیط از قرمز به زرد می شود.
تولید سولفید هیدروژن در شرایط قلیایی باعث ایجاد مراکز سیاه در کلنی ها می شود. این واکنش توسط شرایط اسیدی همراه با تخمیر کربوهیدرات مهار می شود.
دکربوکسیلاسیون لیزین در غیاب لاکتوز و ساکارز باعث می شود که به حالت قلیایی برگردد و رنگ محیط به قرمز تغییر کند.

محدودیت های XLD Agar

برخی از سویه های پروتئوس می توانند رنگ زرد متمایل به قرمز ایجاد کنند که در بیشتر کلنی ها باعث ایجاد مراکز سیاه و واکنش های مثبت کاذب می شود.
گونه های غیر روده ای مانند سودوموناس و پروونس ممکن است کلنی های قرمز را نشان دهند.
S. Paratyphi A، S. Choleraesuis، S. Pullorum و S. Gallinarum می توانند کلنی های قرمز بدون H2S تشکیل دهند، بنابراین شبیه شیگلا هستند.
انکوباسیون بیش از 48 ساعت ممکن است منجر به نتایج مثبت کاذب شود.
برای شناسایی کامل، آزمایش های بیوشیمیایی، ایمونولوژیکی، مولکولی یا طیف سنجی جرمی روی کلنی ها توصیه می شود.